نمایشگرهای LEDو نمایشگرهای LCD دو نوع متداول نمایشگر صفحه تخت هستند که در دستگاه های الکترونیکی مانند تلویزیون، مانیتور کامپیوتر و تلفن همراه استفاده می شوند.
تفاوت اصلی بین نمایشگرهای LED و LCD در نحوه ایجاد تصاویر و نوع نور پس زمینه استفاده شده نهفته است.
یک LCD (نمایشگر کریستال مایع) از یک منبع نور پس زمینه برای روشن کردن سلول های کریستال مایع تشکیل دهنده پانل نمایشگر استفاده می کند.کریستال های مایع برای کنترل میزان نور عبوری از آنها می پیچند و باز می شوند و تصویری را که روی صفحه می بینید ایجاد می کنند.نمایشگرهای LCD نسبت به انواع دیگر نمایشگرها دارای دقت رنگ بهتر و مصرف انرژی کمتری هستند.
از سوی دیگر، یکنمایشگر LED (دیود ساطع کننده نور).از هزاران چراغ LED کوچک برای ایجاد یک تصویر استفاده می کند.این نمایشگرها می‌توانند دارای نور پس‌زمینه یا خودنور باشند و نسبت به نمایشگرهای LCD رنگ‌های روشن‌تر و زنده‌تری تولید می‌کنند.نمایشگرهای LEDهمچنین نسبت به نمایشگرهای LCD کم مصرف‌تر هستند و عمر طولانی‌تری دارند.
به طور خلاصه، در حالی که هر دو نمایشگر LCD و LED مزایا و معایب خود را دارند،نمایشگرهای LEDتمایل به پر جنب و جوش و انرژی کارآمدتر دارند، در حالی که نمایشگرهای LCD دقت رنگ بهتر و مصرف انرژی کمتری را ارائه می دهند.
